GONEAS PATROTIS ΠΑΤΡΟΤΗΣ
ΣΥΓΑΠΑ 2310524285 / 2106411977 / 6942989785 www.sos-sygapa.eu
Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025
ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΚΝΟΥ ΑΡΘΡΟ 8
Αδιαφορία πατέρα για δικαστική διεκδίκηση τροποποίησης επικοινωνίας με το παιδί του παρουσία κηδεμόνα! Μη παραβίαση της ΕΣΔΑ. Η καθυστέρηση όμως έκδοσης απόφασης για επιστροφή του παιδιού παραβίασε το διαδικαστικό σκέλος της οικογενειακής ζωής!
Αποφάσεις ΕΔΔΑ
03/04/2021 13:08
Print
ΑΠΟΦΑΣΗ
Μ.Β. κατά Πολωνίας της 01.04.2021 (αριθ. προσφ. 16202/14)
βλ. εδώ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απαγωγή παιδιού από τη μητέρα και μεταφορά του από Ιταλία σε Πολωνία. Χρονοβόρες διαδικασίες για την επιστροφή του παιδιού. Διαδικαστικό σκέλος του δικαιώματος στην οικογενειακή ζωή και θετικές υποχρεώσεις του κράτους που απορρέουν από την Σύμβαση της Χάγης. Επικοινωνία πατέρα με παιδί με παρουσία τρίτου κηδεμόνα. Αδιαφορία πατέρα για δικαστική τροποποίηση της επικοινωνίας.
Ο υιός του προσφεύγοντος, βρέφος μόλις 22 ημερών απήχθη από την μητέρα του από την Ιταλία και εγκαταστάθηκαν στην Πολωνία, η οποία αρνήθηκε κατηγορηματικά να τον επιστρέψει ισχυριζόμενη ενδοοικογενειακή βία. Τα εγχώρια δικαστήρια αφαίρεσαν την γονική μέριμνα από τον προσφεύγοντα και του επέτρεψαν ολιγοήμερη επικοινωνία μόνο με την παρουσία κηδεμόνα που θα διόριζε το Δικαστήριο. Η διαδικασία που υπέβαλε στα Πολωνικά δικαστήρια δυνάμει της Σύμβασης της Χάγης, καθυστέρησε 17 μήνες.
Ο προσφεύγων πατέρας παρά την ύπαρξη δικαστικής απόφασης για επικοινωνία με το παιδί παρουσία διορισμένου κηδεμόνα δεν επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για επικοινωνία και επικοινώνησε μόνον μια φορά για 3 μέρες, ούτε προσπάθησε δικαστικά να τροποποιήσει τον τρόπο επικοινωνίας.
Το Στρασβούργο επισήμανε την πάγια νομολογία για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού όσον αφορά τις θετικές υποχρεώσεις του κράτους σε τέτοια ζητήματα επικοινωνίας και επιμέλειας.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι παρά τον αναγνωρισμένο επείγοντα χαρακτήρα της διαδικασίας της Σύμβασης της Χάγης, παρήλθε περίοδος 17 μηνών για την έκδοση τελικής απόφασης παρά την εξάμηνη προθεσμία που ορίζεται στην παραπάνω Σύμβαση. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε ότι οι 62 βδομάδες που χρειάστηκαν τα πολωνικά δικαστήρια, χωρίς να υφίστανται ικανές περιστάσεις για εξαίρεση από την προθεσμία των 6 μηνών, δεν πληρούσαν τον επείγοντα χαρακτήρα που απαιτείται σε αυτήν την κατάσταση και δεν συμμορφώθηκαν με τη θετική υποχρέωση ταχείας εξέτασης σε διαδικασίες για την επιστροφή των παιδιών και διαπίστωσε παραβίαση του διαδικαστικού σκέλους του δικαιώματος στην οικογένεια (άρθρο 8).
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου παρατήρησε ότι, καθώς το παιδί απώλεσε την επικοινωνία με τον πατέρα του κατά την παιδική του ηλικία εξαιτίας της αδιαφορίας του πατέρα και έκτοτε ζούσε με τη μητέρα του στην Πολωνία, η απόφασή του δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι υποδηλώνει ότι πρέπει να επιστρέψει το παιδί στην Ιταλία στον πατέρα του.
Αντιθέτως το ΕΔΔΑ δεν διαπίστωσε διακριτική μεταχείριση σε σχέση με την Ιταλική καταγωγή του προσφεύγοντα ούτε παραβίαση του άρθρου 8 σχετικά με την ρύθμιση της επικοινωνίας καθόσον ο προσφεύγων δεν κατέβαλε προσπάθεια να τροποποιήσει τις δικαστικές αποφάσεις για επικοινωνία και απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη για το σκέλος αυτό.
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 8
Άρθρο 14
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο προσφεύγων M.V, είναι Ιταλός υπήκοος που γεννήθηκε το 1976.
Η υπόθεση αφορούσε τις διαδικασίες της Σύμβασης της Χάγης σχετικά με τη φερόμενη διεθνή απαγωγή του γιου του προσφεύγοντος από τη μητέρα του αγοριού και τη μεταφορά του από την Ιταλία στην Πολωνία.
Τον Απρίλιο του 2011, ο προσφεύγων γνώρισε την Πολωνίδα υπήκοο Κ.Ρ., και σε μια απροσδιόριστη ημερομηνία λίγο αργότερα, άρχισε να συζεί μαζί της εντός και εκτός της Πολωνίας.
Σε μια απροσδιόριστη ημερομηνία μετά τις 8 Απριλίου 2012, το ζευγάρι παρέμεινε στην Ιταλία.
Στις 20.05.2012, γεννήθηκε ο υιός τους Μ. Καταγράφηκε ως ιταλός υπήκοος .Η οικογένεια άρχισε να ζει στο σπίτι του προσφεύγοντος. Οι γονείς της K.P. μετακόμισαν επίσης μαζί τους για να βοηθήσουν με το μωρό.
Αρκετές περιπτώσεις όπου ο προσφεύγων άσκησε σωματική βία εναντίον του παιδιού και της Κ.Ρ. καταγράφηκαν από μάρτυρες κατά τη διάρκεια των διαδικασιών της Σύμβασης της Χάγης.
Στις 11.06.2012 το Πολωνικό Προξενείο και η τοπική αστυνομία παρενέβησαν μετά την αναφορά της K.P. ότι ο προσφεύγων είχε επιτεθεί σε αυτήν και τους γονείς της και προσπάθησε να την στραγγαλίσει και να πετάξει την οικογένειά της από το σπίτι του.
Στις 12.06.2012 ο προσφεύγων οδήγησε τους γονείς της K.P. στην Πολωνία.
Απουσία του προσφεύγοντος εκείνη την ημέρα, η K.P. έφυγε με το παιδί. Η Κ.Ρ. αρνήθηκε να επιστρέψει τον υιό της στην Ιταλία ή να μετακομίσει εκεί μαζί με του.
Στις 18.06.2012, η K.P άσκησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Kluczbork (Sąd Rejonowy) αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για να αναλάβει την επιμέλεια του παιδιού τους. Στις 09.10.2014, το εγχώριο Δικαστήριο αφαίρεσε από τον προσφεύγοντα την γονική μέριμνα επί του Μ. με το επιχείρημα ότι ο προσφεύγων είχε παραμελήσει σοβαρά τα γονικά του καθήκοντα. Ειδικότερα, ο προσφεύγων δεν είχε διατηρήσει επαφή με το παιδί του.
Στις 16.07.2012 ο προσφεύγων υπέβαλε αίτηση στην Κεντρική Ιταλική Αρχή για την επιστροφή του παιδιού βάσει της Σύμβασης της Χάγης. Στις 13.08.2013 το Επαρχιακό Δικαστήριο Kluczbork απέρριψε την αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 13 στοιχεία α) και β) της Σύμβασης της Χάγης.
Σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία που ελήφθησαν από το εγχώριο δικαστήριο (ιδίως τη μαρτυρία της Κ.Ρ., των συγγενών της και άλλων μαρτύρων), ο προσφεύγων δεν είχε φροντίσει το παιδί μετά τη γέννησή του. Τέλος, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι η πρωτοβάθμια εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων του δικαστηρίου ήταν διεξοδική και σύμφωνη με την ισχύουσα διαδικασία.
Βασιζόμενος ιδίως στο άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής) της ΕΣΔΑ, ο προσφεύγων παραπονέθηκε, για τη μακρόχρονη διάρκεια των διαδικασιών και τη προκατάληψη εναντίον του σε αυτές τις διαδικασίες λόγω του ότι ήταν αλλοδαπός.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Άρθρο 8
Το Δικαστήριο εξέτασε το σκεπτικό των επίμαχων δικαστικών αποφάσεων για να καθορίσει εάν η εν λόγω παρέμβαση ήταν «απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία» κατά την έννοια του άρθρου 8 § 2 της Σύμβασης, η οποία ερμηνεύθηκε υπό το φως των σχετικών διεθνών συμβάσεων, και αν κατά την επίτευξη της ισορροπίας μεταξύ των διακυβευόμενων συμφερόντων δόθηκε η κατάλληλη βαρύτητα στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού , εντός του περιθωρίου εκτίμησης που παρέχεται στο Κράτος σε τέτοια θέματα.
Το Δικαστήριο δεν μπόρεσε να παραβλέψει εκ των προτέρων τις δύο αποφάσεις (του ιταλικού και του πολωνικού πρωτοβάθμιου δικαστηρίου), ότι το παιδί δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στην Ιταλία κατά την έννοια του άρθρου 3 της Σύμβασης της Χάγης. Αυτό το πόρισμα βασίστηκε στα επιχειρήματα ότι το παιδί είχε μείνει στην Ιταλία μόνο 22 ημέρες μετά τη γέννησή του και ότι, σύμφωνα με μάρτυρες, οι διάδικοι δεν είχαν σχεδιάσει ποτέ να εγκατασταθούν στη χώρα αυτή. Θεωρήθηκε επίσης βέβαιο ότι η μητέρα του παιδιού είχε πάντα την πρόθεση να ζήσει στην Πολωνία. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι το πολωνικό δευτεροβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την ανωτέρω συλλογιστική, ιδίως, το στοιχείο της πρόθεσης και το συμπέρασμα χωρίς να παράσχει επαρκή ή πειστικά αντίθετα επιχειρήματα.
Αντίθετα, οι λόγοι άρνησης αποδοχής της αίτησης της Σύμβασης της Χάγης του προσφεύγοντος ήταν ότι, αν και η K.P. δεν είχε αποδείξει επαρκώς δικαιολογημένα αντικειμενικά εμπόδια για την επιστροφή της στην Ιταλία, ο διαχωρισμός του παιδιού από αυτήν θα ήταν αναπόφευκτα αντίθετος προς τα συμφέροντα του Μ. και έτσι θα έθετε το αγόρι σε μια απαράδεκτη κατάσταση κατά την έννοια του άρθρου 13 στοιχ. β του της Σύμβασης της Χάγης.
Προχωρώντας στην ανάλυση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι παρά τον αναγνωρισμένο επείγοντα χαρακτήρα της διαδικασίας της Σύμβασης της Χάγης, παρήλθε περίοδος 17 μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία καταχωρήθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος για επιστροφή του παιδιού στο Επαρχιακό Δικαστήριο Kluczbork έως την έκδοση τελικής απόφαση. Κατά συνέπεια, παρόλο που η προθεσμία των 6 βδομάδων που ορίζεται στο άρθρο 11 της Σύμβασης της Χάγης και στο άρθρο 11 του κανονισμού ΕΚ για την αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων, το οποίο εφαρμόζεται στις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες διαδικασίες, είναι μη υποχρεωτική, οι 62 βδομάδες, ελλείψει οποιωνδήποτε περιστάσεων ικανών να εξαιρέσουν τα εγχώρια δικαστήρια από το καθήκον αυστηρής τήρησής του, δεν πληρούσε τον επείγοντα χαρακτήρα που απαιτείται σε αυτήν την κατάσταση και δεν συμμορφώνεται με τη θετική υποχρέωση ταχείας εξέτασης σε διαδικασίες για την επιστροφή των παιδιών.
Οι καθυστερήσεις στη διαδικασία μπορούν επίσης από μόνες τους να επιτρέψουν στο Δικαστήριο να συμπεράνει ότι οι αρχές δεν συμμορφώθηκαν με τις θετικές τους υποχρεώσεις βάσει της Σύμβασης, δεδομένης της απαίτησης ταχείας εξέτασης που βρίσκεται στον πυρήνα της διαδικασίας της Σύμβασης της Χάγης. Προς τούτο, στην πρόσφατη απόφαση για την υπόθεση Vilenchik, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι το άρθρο 8 είχε παραβιαστεί με μοναδικό λόγο ότι οι ουκρανικές αρχές χρειάστηκαν συνολικά 2 χρόνια και 3 μήνες για να εξετάσουν το αίτημα σχετικά με τη Σύμβαση της Χάγης του προσφεύγοντος.
Εν προκειμένω, η Κυβέρνηση υποστήριξε κατ΄ ουσίαν ότι η φύση της διαδικασίας απαιτούσε από τα εθνικά δικαστήρια να ενεργήσουν, με επιμέλεια και να πραγματοποιήσουν σε βάθος ανάλυση της υπόθεσης με σκοπό την προστασία του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού και να εξετάσουν δεόντως τις αιτήσεις που υπέβαλαν τα μέρη. Η κυβέρνηση υπονόησε επίσης ότι η διάρκεια της επίμαχης διαδικασίας δεν είχε σημαντικές επιπτώσεις στον προσφεύγοντα δεδομένου ότι το δικαίωμά του επικοινωνίας επαφή με το παιδί του είχαν εξασφαλιστεί σύμφωνα με δικαστική απόφαση.
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, επειδή η πάροδος του χρόνου κινδυνεύει να υπονομεύσει ανεπανόρθωτα τη θέση του γονέα που δεν διαμένει μαζί με το παιδί, η ιδιαιτερότητα της διαδικασίας της Σύμβασης της Χάγης απαιτεί από τα εθνικά δικαστήρια να βασίζονται σε ένα τεκμήριο ότι μια άμεση επιστροφή του παιδιού στο σύνηθες τόπο διαμονής του είναι προς το συμφέρον του. Ένα τέτοιο τεκμήριο είναι αναμφισβήτητο, και έτσι τα δικαστήρια πρέπει πράγματι να εξετάσουν τις περιστάσεις κάθε υπόθεσης, ώστε να διασφαλίσουν ότι τα στοιχεία που απαιτούνται για την εφαρμογή, μεταξύ άλλων, των άρθρων 3 και 13 της Σύμβασης της Χάγης και να ενεργούν ταχέως.
Στην παρούσα υπόθεση, η πρώτη δικαστική ακρόαση πραγματοποιήθηκε πέντε εβδομάδες μετά την καταχώριση του αιτήματος της Σύμβασης της Χάγης του προσφεύγοντος. Για να περατωθεί η υπόθεση, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο χρειάστηκε άλλες πέντε ακροάσεις, κάθε μία προγραμματισμένη στο διάστημα περίπου δύο μηνών. Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη το γεγονός ότι το αστικό δικαστήριο έπρεπε να προγραμματίσει τη διαδικασία ενόψει της διαθεσιμότητας ενός Ιταλού διερμηνέα και, σε μικρότερο βαθμό, των υπηρεσιών του Πολωνικού Προξενείου στο Μιλάνο. Τέτοιοι παράγοντες, ωστόσο, υπάρχουν συνήθως στο πλαίσιο των αστικών πτυχών των διεθνών απαγωγών παιδιών και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως δικαιολογημένο εμπόδιο στην ταχεία εξέταση μιας υπόθεσης από ένα εθνικό δικαστήριο. Επιπλέον, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, στο πλαίσιο της αμφισβητήσιμης συνήθους διαμονής του παιδιού στην Ιταλία, ο ισχυρισμός της Σύμβασης της Χάγης του προσφεύγοντος σχετικά με την ουσία φαίνεται αβάσιμος. Οι πολωνικές αρχές θα έπρεπε επομένως να μπορούσαν να την επεξεργαστούν σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα.
Τέλος, από το υλικό της δικογραφίας προέκυψε ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερη διαδικαστική δραστηριότητα εκ μέρους του προσφεύγοντος ή οποιουδήποτε άλλου διαδίκου. Φαίνεται ότι σε αυτή τη φάση της διαδικασίας, ο εισαγγελέας υπέβαλε δύο αιτήσεις ώστε το δικαστήριο να αποφανθεί σχετικά με τα δικαιώματα επικοινωνίας του προσφεύγοντος όταν, στην πραγματικότητα, απλώς επικύρωσε τη συμφωνία των γονέων και εξέτασε μια αίτηση σχετικά με μια έκθεση του Συμβουλευτικού Κέντρου Γονέων (RODK).
Υπό το φως των ανωτέρω σκέψεων, το Δικαστήριο δεν διέκρινε καμία κατάσταση ικανή να απαλλάξει τα εθνικά δικαστήρια από την υποχρέωση τήρησης της προθεσμίας της Σύμβασης της Χάγης και θεώρησε ότι η συνολική διάρκεια της διαδικασίας δεν ήταν δικαιολογημένη. Ως εκ τούτου, το κράτος δεν κατάφερε να χειριστεί την υπόθεση με τον ταχύτερο τρόπο όπως απαιτείται από τη Σύμβαση σε τέτοιου είδους διαφορές.
Εν κατακλείδι, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης που θεωρούνται συνολικά και παρά το περιθώριο εκτίμησης των εναγόμενων κρατών στο ζήτημα, το Δικαστήριο θεώρησε ότι το κράτος παρέβη τις θετικές του υποχρεώσεις βάσει του άρθρου 8 της Σύμβασης.
Κατά συνέπεια, υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος στην οικογενειακή (άρθρο 8 της Σύμβασης).
Τέλος, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι, καθώς το παιδί απώλεσε την επικοινωνία με τον πατέρα του κατά την παιδική του ηλικία και έκτοτε ζούσε με τη μητέρα του στην Πολωνία, η παρούσα απόφαση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ερμηνευθεί ότι υποδηλώνει ότι το καθ’ ού κράτος πρέπει να διατάξει την επιστροφή του παιδιού στην Ιταλία.
Άρθρο 8 σε συνδυασμό με άρθρο14
Ο προσφεύγων παραπονέθηκε επίσης ότι η απόφαση του εγχώριου δικαστηρίου που απέρριψε το αίτημά του για την εξέταση της υπόθεσης σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης εισήγαγε διακρίσεις, ουσιαστικά, διότι βασίστηκε στο στερεότυπο της μεσογειακής νοοτροπίας του προσφεύγοντος.
Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η τελική και δεσμευτική απόφαση σχετικά με την αίτηση της Σύμβασης της Χάγης του προσφεύγοντος εκδόθηκε, μετά από έφεση, από το περιφερειακό δικαστήριο της Opole στις 30.12.2013. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν στηρίχθηκε στη συλλογιστική που είχε χρησιμοποιήσει το πρωτοβάθμιο, στο μέτρο που το τελευταίο είχε καταλήξει στο συμπέρασμα (σχετικά με το ζήτημα της συνήθους διαμονής του παιδιού), ότι ο προσφεύγων είχε εξαπατήσει την K.P. να ταξιδέψει στην Ιταλία και ότι μια τέτοια στάση ήταν η αντανάκλαση του τυπικού οικογενειακού μοντέλου στην Ιταλία, από την οποία προέρχονταν.
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η καταγγελία ότι η απόφαση του εγχώριου δικαστηρίου που απορρίπτει το αίτημα της Σύμβασης της Χάγης ήταν διακριτική, είναι προδήλως αβάσιμη και την απέρριψε σύμφωνα με το άρθρο 35 §§ 3 (α) και το άρθρο 4 της Σύμβασης.
Αρθρο 8 σχετικά με το δικαίωμα επικοινωνίας
Τέλος, ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ ότι οι αρχές είχαν δυσκολεύσει την επικοινωνία του με το παιδί του, διότι απαιτούσαν την παρουσία ενός κηδεμόνα που διορίστηκε από το δικαστήριο κατά τη διάρκεια των επισκέψεων του προσφεύγοντος.
Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι ο προσφεύγων δεν είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη και διατήρηση συναισθηματικών δεσμών με το παιδί του. Συναντήθηκε με το παιδί του μόνο 3 συνεχόμενες ημέρες τον Αύγουστο του 2013 και δεν είχε προσπαθήσει να επικοινωνήσει με αυτό.
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι στις 23.05.2013, δηλαδή μία ημέρα μετά την υποβολή της αίτησης του προσφεύγοντος για προσωρινά μέτρα σχετικά με την επικοινωνία, το Επαρχιακό Δικαστήριο Kluczbork του χορήγησε το δικαίωμα επικοινωνίας, σύμφωνα με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο διαδίκων, κάθε μήνα, τρία συνεχόμενα απογεύματα Σαββατοκύριακου στο σπίτι της KP, παρουσία ενός κηδεμόνα διορισμένου από το δικαστήριο.
Παρ’ όλα αυτά, είναι προφανές ότι ο προσφεύγων δεν διατηρούσε επικοινωνία με το παιδί του. Συναντήθηκε με τον Μ. μόνο μία φορά τον Αύγουστο του 2013 και δεν επιδίωξε να επισκεφθεί τον υιό του τις ημερομηνίες που ορίστηκαν από τη δικαστική απόφαση.
Επιπλέον, η επίβλεψη των επισκέψεων από τον κηδεμόνα που διορίστηκε από το δικαστήριο αποτελούσε μέρος της συμφωνίας μεταξύ του προσφεύγοντος και της K.P. Εν πάση περιπτώσει, ο προσφεύγων δεν κατέβαλε διαδικαστικές προσπάθειες να αλλάξει τις επίμαχες ρυθμίσεις επικοινωνίας ιδίως για να του επιτραπεί να ασκήσει το δικαίωμά του χωρίς την επίβλεψη του κηδεμόνα που διορίστηκε από το δικαστήριο.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις εκτιμήσεις, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κράτος είχε συμμορφωθεί με τις θετικές του υποχρεώσεις ώστε να καταστήσει δυνατό στον προσφεύγοντα να ασκήσει τα δικαιώματα επικοινωνίας με το παιδί του και ότι μάλλον ο προσφεύγων είχε παραιτηθεί από αυτό το δικαίωμα.
Το ΕΔΔΑ έκρινε αυτό το μέρος της προσφυγής ως προδήλως αβάσιμο και το απέρριψε σύμφωνα με το άρθρο 35 §§ 3 (α) και 4 της Σύμβασης.
Δίκαιη Ικανοποίηση: Ο προσφεύγων δεν υπέβαλε αξίωση για δίκαιη ικανοποίηση. (επιμέλεια echrcaselaw.com).
Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022
ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ – ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
www.sos-sygapa.eu
Φράγκων 19 Θεσσαλονίκη - τηλ. 2310524285 / 6942989785
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΠΟΝΟΜΗ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΑΝΔΡΕΙΑΣ
Στον αστυνομικό και συγγραφέα Γεώργιο-Τηλέμαχο Βραχνή
Την Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022, ώρα 21.00 (9μμ), στο ξενοδοχείο Μαρίνα (Ομόνοια), θα πραγματοποιηθεί τελετή απονομής Βραβείου στον εξαίρετο άνθρωπο και αστυνομικό, ο οποίος με τις πράξεις του απέδειξε αφοσίωση στην Πατρίδα και στην υπηρεσία του σε ολόκληρη τη διάρκεια της πανδημίας. Έδωσε τη γνώμη του με σοβαρό, υπεύθυνο και συγκεκριμένο τρόπο για τον τρόπο διαχείρισης αλλά και στήριξε τους απολυμένους υγειονομικούς, πράγμα που λίγοι άνθρωποι τόλμησαν, δίχως να υπολογίσει προσωπικά συμφέροντα αλλά πρόβαλε το συνολικό κοινωνικό συμφέρον.
Ως γνωστόν, ο ΣΥΓΑΠΑ βράβευσε λίγα άτομα στην διάρκεια της δράσης του από το έτος 2000, όταν πρόβαλε θέματα ισότητας, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά τα άτομα ήταν: ο καθηγητής και ιδρυτής της γονεικής ισότητας, Νίκος Σπιτάλας, ο τραγουδιστής Ζαφείρης Μελάς και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κολάτος για τις υπηρεσίες τους ως πατέρες και οι ακτιβιστές Lise Bilodeau (Canada), Philippe Troncin (France) για τις κοινωνικές υπηρεσίες τους υπέρ μη κυβερνητικών οργανώσεων μπαμπάδων.
Η παρουσίαση ανδρών που προσφέρουν έργο στην κοινωνία θα συνεχιστεί με αξιοπρέπεια.
ΓΟΝΕΑΣ ΣΥΓΑΠΑ: http://goneas.blogspot.gr/
Εδώ και είκοσι χρόνια, ο ΣΥΓΑΠΑ ενημερώνει για τις συνέπειες των διαζυγίων στα παιδιά, τη γονεική ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των διαζευγμένων και των παιδιών τους. Είναι μέλος του ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, μέλος του ελληνικού Εθελοντισμού, μέλος της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας του πατέρα. Συμμετέχει στη Γιορτή του Πατέρα, στην Ονειρούπολη, στη Σχολή Γονέων της ΧΑΝΘ. Συνεργάζεται με τα ΕΛ.ΤΑ, με το Χαμόγελο του Παιδιού, τη Δημοτική βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, με ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, με συλλόγους και φορείς. Διοργανώνει επιστημονικής εκδηλώσεις, Συνέδρια, ημερίδες. Εκδίδει εφημερίδα, βιβλία, περιοδικά. Εχει το Καταφύγιο του Πατέρα, το Διεθνές Παρατηρητήριο για την Αποξένωση και τον Διαμεσολαβητή. Εχει πάνω από 200 δημοσιεύσεις σε ΜΜΕ, παρεμβάσεις σε πολιτικούς, δικαστικούς και κοινωνικούς φορείς. Έχει εθελοντές ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς ψυχικής υγείας.
Πληροφορίες και εγγραφές: Φράγκων 19. Τηλέφωνα: 2310524285.
Το πρόγραμμα θα κοινοποιηθεί άμεσα και περιλαμβάνει συμβουλευτική και βιωματική συμμετοχή σε σεμιναριακό επίπεδο.
Σε όλους τους συμμετέχοντες χορηγείται βεβαίωση παρακολούθησης.
ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. WWW.SOS-SYGAPA.EU
Ο ΣΥΓΑΠΑ διεκδικεί: Οικογενειακά δικαστήρια, Οικογενειακούς δικαστές, πραγματογνώμονες, κοινωνικές υπηρεσίες, διαμεσολαβητή, συνεπιμέλεια, γονεική ισότητα στο διαζύγιο. STOP PAS - STOP ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Υπενθυμίζουμε τα βιβλία του καθηγητού Νίκου Σπιτάλα με εξαίρετες κριτικές:
Ο καθηγητής και πρώην Πρύτανης του ΕΜΠ, N. Μαρκάτος, γράφει:
‘ Το βιβλίο παρουσιάζει τα πολύ σοβαρά θέματα που προκύπτουν από τα διαζύγια, όπως τα προβλήματα των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους, το φαινόμενο της αποξένωσης των παιδιών των χωρισμένων γονέων, την απαράδεκτη στη χώρα μας εφαρμογή του οικογενειακού δικαίου, που είναι κυριολεκτικά καταστροφική για τον πατέρα και άλλα.
Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και πρακτικά χρήσιμο, όπως θα φανεί από την παρακάτω σύντομη ανάλυση. Ο συγγραφεύς έχει αφιερώσει πολλά χρόνια μελετώντας το θέμα του και αυτό γίνεται φανερό από τον θησαυρό των πληροφοριών που παραθέτει. Έχει επίσης ιδρύσει το κίνημα των πατεράδων ΣΥΓΑΠΑ στη χώρα μας από το 2004 με ποικίλες εκδηλώσεις. Το βιβλίο αυτό έρχεται λοιπόν σαν επιστέγασμα γνώσεων, εμπειρίας και αγώνων.
Η γνωστή συγγραφέας, ψυχολόγος και φεμινίστρια, Λιάνα Καλλιέρου, γράφει:
‘Το βιβλίο του Νίκου Σπιτάλα, καλύπτει ένα χώρο που ως τώρα κανείς δεν είχε αναλύσει τόσο διεισδυτικά και τόσο εμπεριστατωμένα. Το αξιοσημείωτο επίσης σε αυτό το βιβλίο, είναι η τεκμηρίωση των θεωριών με γλαφυρά παραδείγματα που δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες..
Αυτό που εκτιμώ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι όχι μόνο κινητοποιεί το μυαλό και την ψυχή, αλλά και βοηθάει τον αναγνώστη να παρατηρεί φαινόμενα και γεγονότα, τα οποία μέσα στη δίνη κάποιων ψυχικών συγκρούσεων της ζωής, δεν θα τα παρατηρούσε ποτέ.. Το κοινωνικό στερεότυπο θέλει τον άντρα «δυνατό». Γι αυτό οι άντρες δυσκολεύονται να κοινοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση από τις γυναίκες τους..
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και το ξέρει καλά αυτό ο Νίκος ο Σπιτάλας, γι αυτό και παραθέτει μια έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που παρουσιάζει ανατριχιαστικά στοιχεία για τα παιδιά που ζουν σε μονογαμική οικογένεια και χωρίς την παρουσία και την επιμέλεια και των δύο γονιών. Εύχομαι λοιπόν διαβάζοντάς το και μελετώντας το, κάθε ένας από μας , με την επιρροή που πιθανόν διαθέτει, ατομικά η και ομαδικά μέσω του ΣΥΓΑΠΑ, να μπορέσει να βάλει το «λιθαράκι » του, επηρεάζοντας ή νουθετώντας τους κοινωνικούς ταγούς της χώρας μας, για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον στη ζωή των παιδιών και ασφαλώς και των γονιών.’
Αυτό που εκτιμώ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι όχι μόνο κινητοποιεί το μυαλό και την ψυχή, αλλά και βοηθάει τον αναγνώστη να παρατηρεί φαινόμενα και γεγονότα, τα οποία μέσα στη δίνη κάποιων ψυχικών συγκρούσεων της ζωής, δεν θα τα παρατηρούσε ποτέ.
Τα πέντε πιο ουσιαστικά σημεία του βιβλίου κατά την γνώμη μου, είναι:
• Η βεβήλωση της ιερότητας του γάμου και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις και των δύο συζύγων.
• Το τραύμα των παιδιών του διαζυγίου που στο όνομα της αγάπης και της κτητικότητας, κατακρεουργείται η αξιοπρέπεια τους και η προσωπικότητα τους, με σοβαρά και τραγικά αποτελέσματα για την υπόλοιπη ζωή τους.
• Την επιπόλαια και κακή ερμηνεία της ουσίας του φεμινιστικού κινήματος, τόσο από τους άντρες όσο και από τις γυναίκες.
• Οι φορείς και οι οργανώσεις που προβάλουν τη βία των αντρών έναντι των γυναικών και αποσιωπούν τη βία των γυναικών έναντι των αντρών.
• Η ακαμψία της δικαστικής εξουσίας και των κρατικών και κοινωνικών λειτουργών.
Το αξιοσημείωτο επίσης σε αυτό το βιβλίο, είναι η τεκμηρίωση των θεωριών με γλαφυρά παραδείγματα που δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες.
Μέσα από αυτό, εμφανίζεται ανάγλυφα, ότι η οικογένεια είναι το κύτταρο της κοινωνίας. Μέσα από αυτήν, εξασφαλίζεται η διαιώνιση των ανθρώπων, η φροντίδα των παιδιών και η ηθική και κοινωνική διαπαιδαγώγηση τους.
Ο Νίκος αναφέρεται στην εξέλιξη της οικογένειας και αναλύει τις ιστορικές αλλαγές που επέφεραν η βιομηχανική επανάσταση, οι πόλεμοι και το σύγχρονο φεμινιστικό κίνημα.
Όσο τα διαζύγια αυξάνονται, τόσο αυξάνονται και τα προβλήματα. Στις περιπτώσεις αυτές το τραγικό είναι ότι οι σύζυγοι ξεχνούν ότι τα παιδιά τους έχουν αισθήματα, οξύνοια, ευαισθησία, οξυδέρκεια, ανάγκη σωστής και ποιοτικής επικοινωνίας και ανάγκη για αίσθημα ασφάλειας.
Όπως επισημαίνεται στο βιβλίο αυτό, σύμφωνα με μια πρόσφατη διεθνή μελέτη για την οικογενειακή βία, η σοβαρής μορφής βία ανάμεσα στα ζευγάρια κατά 55% ήταν αμοιβαία. Όμως 16% προερχόταν μόνο από τους άντρες και 29% μόνο από τις γυναίκες.
Το κοινωνικό στερεότυπο θέλει τον άντρα «δυνατό». Γι αυτό οι άντρες δυσκολεύονται να κοινοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση από τις γυναίκες τους. Από την άλλη, ο βίαιος άντρας προβάλλει ένα αρνητικό πρόσωπο που επηρεάζει το παιδί και διευκολύνει την μάνα να τον αποξενώσει από τον πατέρα.
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και το ξέρει καλά αυτό ο Νίκος ο Σπιτάλας, γι αυτό και παραθέτει μια έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που παρουσιάζει ανατριχιαστικά στοιχεία για τα παιδιά που ζουν σε μονογαμική οικογένεια και χωρίς την παρουσία και την επιμέλεια και των δύο γονιών.
Τα παιδιά που προέρχονται από τέτοιες οικογένειες, εναι:
90% παιδιά άστεγα και φυγάδες.
85% με προβλήματα συμπεριφοράς.
85% από όλους τους νέους φυλακισμένους.
80% βιαστές με σοβαρά παιδικά τραύματα.
75% των εφήβων ασθενών σε κέντρα αποκατάστασης ναρκομανών.
71% των εκδιωχθέντων από τα λύκεια.
71% των ανηλίκων μητέρων.
70% των εφήβων που μπήκαν υπό επιτήρηση από το κράτος-δικαστήριο.
63% αυτοχείρων-αυτοκτονιών των νέων.
Επίσης αναφέρονται 163.000 απαγωγές από χωρισμένο γονέα, οι οποίες αποδίδονται στην έλλειψη εμπιστοσύνης των γονέων απέναντι στο δικαστικό σύστημα.
Λένε ότι για μια σχέση χρειάζονται δύο. Και ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός γονιός, είναι οι δύο γονείς, όπως γράφει και ο Νίκος.
Γι αυτός σαν πρόεδρος του Σωματείου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια και για την απέραντη αγάπη και αφοσίωση που επιδεικνύέι για να υπάρξουν ευτυχισμένα παιδιά, εργάζεται εντατικά για την ευόδωση των σκοπών αυτών.
Σκοποί του Σωματείου αυτού είναι:
• Η ανάδειξη των προβλημάτων σχετικά με την ισότητα των δύο φύλων. Οι άντρες και οι γυναίκες εξισώθηκαν στην εργασία, στην μισθοδοσία, στην μόρφωση, αλλά δεν έμαθαν τον σεβασμό που οφείλουν στο παιδί τους και πώς πρέπει να το προφυλάσσουν από τα προσωπικά τους προβλήματα και βιώματα.
• Έρευνα και εμβάθυνση σε θέματα οικογενειακού δικαίου και βελτίωση της κατάστασης επικοινωνίας των διαλελυμένων οικογενειών. Δημιουργία φορέα στήριξης και διαμεσολάβησης για την ειρηνική συνύπαρξη ή και διάσταση του ζευγαριού.
• Προβολή του δικαιώματος του κάθε άντρα τόσο στην κοινωνική, όσο και στην οικογενειακή σχέση, πριν ή μετά τον γάμο.
• Θεσμικό πλαίσιο για την νομική, συνταγματική προστασία και οικονομική εκμετάλλευση των διαζευγμένων αντρών.
Δεν θα ήθελα να μακρυγορήσω για να σας αφήσω να διαβάσετε το ωραίο αυτό βιβλίο και να διαμορφώσετε γνώμη ανεπηρέαστα, ούτως ώστε η αποφαση σας να ενεργοποιηθείτε προς την κατεύθυνση της υποστήριξης των ηθικών αξιών και αρχών της πατρίδας μας και της οικογένειας που υποστηρίζει με πάθος ο Νίκος Σπιτάλας, να είναι βέβαια εθελοντική αλλά και δυναμική.
Ο ιατρός Ευάγγελος Βασιλείου, γράφει:
‘Αν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο με ένα νοσηρό, καταπιεστικό ή αυταρχικό οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον, του ανοίγονται δύο δρόμοι αδιέξοδοι: Η να υποταχθεί ή να αντιδράσει. Και στη μεν πρώτη περίπτωση μπαίνει μέσα του το σπέρμα του υποτακτικού ή του ραγιά ενώ στη δεύτερη του αναρχικού, του μηδενιστή ή του επαναστάτη χωρίς αιτία.
Το παιδί πρέπει να’ναι περήφανο για το γονιό του και ο γονιός περήφανος για το παιδί του.
Όλα τα παραπάνω γίνονται θρύψαλα και συντρίμμια σ΄ένα διαζύγιο και όσο το διαζύγιο είναι πιο άγριο και πολεμικό, τόσο περισσότερο τα θραύσματα του θα τραυματίσουν την ψυχική και κοινωνική υγεία του παιδιού.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια (ΣΥΓΑΠΑ) κύριο Νίκο Σπιτάλα που μέσα από τη συλλογή και δημοσίευση κειμένων και ιδίως αυτά των παιδιών των διαζυγίων, στο παρόν βιβλίο, μεταφέρει τον παλμό του προβλήματος με όλες τις πτυχές του και θα είναι ευχής έργον ν’αποτελέσει τη πυξίδα επίλυσης του προβλήματος, ευαισθητοποιώντας όλους τους εμπλεκόμενους για το καλό κυρίως των παιδιών αλλά και των γονέων που τις περισσότερες φορές άθελά τους στερούνται του ιερού δικαιώματος να βλέπουν και να συμπαρίστανται στα παιδιά τους.’.
Η συγγραφέας-δημοσιογράφος, Βένη Παπαδημητρίου, γράφει:
‘Στα «καυτά» θέματα των διαζευγμένων, των διαζυγίων, των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους και των παιδιών διάφορων χωρισμένων παιδιών αναφέρεται το βιβλίο.
«Το διαζύγιο είναι επώδυνο για όλους, πόσο μάλιστα για τα παιδιά. Η διαδικασία –όμως- εφαρμογής του οικογενειακού δικαίου είναι καταστροφική για τον πατέρα.
Σε υπερατλαντικές χώρες, από δεκαετίες πριν, έχουν λύσει εν μέρει τα βασικά προβλήματα όπως: οικογενειακά δικαστήρια, οικογενειακοί δικαστές, πραγματογνώμονες, κοινωνικές υπηρεσίες, γονικό συμβόλαιο διαζυγίου, ελάχιστες διατροφές, διαμεσολάβηση κ.λπ.
Όμως, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οικονομικά συμφέροντα, η άνιση αντιμετώπιση του άνδρα, οι κοινωνικές ανισότητες, η θηλυκοποίηση των δικαστηρίων, η εμπορευματοποίηση της γυναίκας, τα απομεινάρια του φεμινισμού και το παγκόσμιο σύστημα θυματοποίησης της γυναίκας, οδήγησαν σε ένα κύμα παγκόσμιας αγανάκτησης που στη χώρα μας, έχει αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά. Τελευταία, αναδεικνύεται πρόβλημα στη συνοχή του Κράτους και το έλλειμμα Παδείας, κουλτούρας, πολιτισμού αναδεικνύεται σε όλα τα επίπεδα.’
Οι εκδόσεις iwrite, γράφουν:
‘ Οι εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, θρησκευτική, πολιτική) δεν έχουν πυγμή για ν’ αλλάξουν τις βασικές δομές, συνεπώς, μόνο ένα κίνημα ζωντανό μπορεί ν΄ ανατρέψει την τελματώδη κατάσταση.
Ο Νίκος Σπιτάλας κατάγεται από προσφυγική οικογένεια της Αδριανούπολης και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε στη Γαλλία: Αρχιτεκτονική, Πολεοδομία, Χωροταξία, Πληροφορική με μεταπτυχιακό στην οικονομία & ανάπτυξη και διδακτορικό στην αστική γεωγραφία.. Είναι ιδρυτής 5 Συλλόγων, με διακρίσεις και εμφανίζεται σε δύο εγκυκλοπαίδειες. Ιδρυτής του «Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κινήματος» και συντονιστής του Παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα του πατέρα.’.
Αλλά σχετικά βιβλία του συγγραφέα: ‘Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’. ‘Οδύσσειες Διαζυγίων’, ‘Οι δικαστικές περιπέτειες ενός πατέρα’, ‘Οι ψευδείς κατηγορίες στο Διαζύγιο’.
http://sygapadramas.blogspot.com/2012/04/blog-post.html
Πέμπτη 7 Μαΐου 2020
PATERAS - ΠΑΤΕΡΑΣ: Τα βιβλία του Νίκου Σπιτάλα για τα διαζύγια, τη γο...
PATERAS - ΠΑΤΕΡΑΣ: Τα βιβλία του Νίκου Σπιτάλα για τα διαζύγια, τη γο...: Τα βιβλία του Νίκου Σπιτάλα αποτελούν καταπέλτη στο κατεστημένο και εξηγούν τους λόγους για τους οποίους η εξουσία δεν θέλει την επίλυσ...
Σάββατο 18 Απριλίου 2020
Τρίτη 24 Μαρτίου 2020
ΣΥΓΑΠΑ ΔΡΑΜΑΣ: Κορονοιός και διαζευγμένοι. Επικοινωνία, αποξένωση...
ΣΥΓΑΠΑ ΔΡΑΜΑΣ: Κορονοιός και διαζευγμένοι. Επικοινωνία, αποξένωση...: Στην Ελλάδα, δεν έχει προβλεφθεί τίποτα για την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας με παιδιά από τους διαζευγμένους γονείς. Μπορείτε να ε...
https://youtu.be/CwIiOxfJHtk
https://youtu.be/CwIiOxfJHtk
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020
Τρίτη 10 Μαρτίου 2020
ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Ιστορίες Αποξένωσης, διαζυγίων και ανθρωπίνων δικα...
ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Ιστορίες Αποξένωσης, διαζυγίων και ανθρωπίνων δικα...: 1. Kαλημέρα και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων! Ονομάζομαι Ζ...... έχω μια σχέση μ ένα άνθρωπο που έχει παντρευτεί και έχει χωρίσει δύο ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)