Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Τζέιμς Χόλμς, μακελάρης του Κολοράντο

Ο φερόμενος ως δράστης του μακελειού πριν μία εβδομάδα σε κινηματογράφο της Ορόρα στο Κολοράντο των ΗΠΑ, που κόστισε τη ζωή σε 12 ανθρώπους, παρακολουθούνταν από ψυχίατρο στον οποίο έστειλε ένα τετράδιο και σκίτσα στα οποία αναπαριστούσε το έγκλημα που προετοιμαζόταν να διαπράξει, όπως αναφέρουν οι δικηγόροι του στα έγγραφα που έδωσαν στη δικαιοσύνη.
Ο Τζέιμς Χολμς, 24 ετών, είχε στείλει αυτό το πακέτο σε έναν ψυχίατρο του πανεπιστημίου του Κολοράντο, όπως αποκάλυψαν την Τετάρτη πολλά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Αντικρουόμενες πληροφορίες κυκλοφορούσαν στον Τύπο σχετικά με την πιθανότητα να μπορούσε να έχει αποφευχθεί η τραγωδία, αν το δέμα αυτό είχε φτάσει εγκαίρως στον προορισμό του.
Σε αίτημα που κατέθεσαν στη δικαιοσύνη και έγινε γνωστό σήμερα από έναν δικαστή, οι δικηγόροι του Χολμς αναφέρουν ότι παραβιάστηκαν τα συνταγματικά δικαιώματα του πελάτη τους από την αποκάλυψη της ύπαρξης και του περιεχομένου του δέματος αυτού.
Οι δικηγόροι ισχυρίζονται ότι το περιεχόμενο του δέματος αυτού δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο στη δίκη γιατί «ο Χολμς ήταν ασθενής της δρ (Λιν) Φέντον και οι συνομιλίες τους προστατεύονται» από το ιατρικό απόρρητο.
Τη Δευτέρα, οπότε και ο Χολμς θα παρουσιαστεί εκ νέου ενώπιον της δικαιοσύνης, αναμένεται να του απαγγελθούν κατηγορίες.
Ο 24χρονος φοιτητής που κατάγεται από την Καλιφόρνια κατηγορείται ότι σκότωσε 12 ανθρώπους και τραυμάτισε ακόμη 58 σε έναν κινηματογράφο της Ορόρα, ένα προάστιο του Ντένβερ, στη διάρκεια της πρεμιέρας της νέας ταινίας της σειράς Μπάτμαν.
Αυτή τη στιγμή κρατείται στην απομόνωση της φυλακής Αραπάχοε και, αν κριθεί ένοχος, κινδυνεύει να καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών, αν και στην πολιτεία του Κολοράντο δεν έχει εκτελεστεί κανείς από το 1976.
Την προηγούμενη Δευτέρα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ενώπιον της δικαιοσύνης και αναμένεται η ψυχιατρική εξέτασή του.
Δεν εξετάστηκε και δεν δημοσιεύθηκε ακόμα εάν ήταν παιδί χωρισμένων με διχασμένη προσωπικότητα ή Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης (PAS).

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Βραδιά του πατέρα στο Βεάκειο στις 2 Σεπτεμβρίου 2012







ΔΗΜΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ & ΣΥΓΑΠΑ:ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2012
Ο ΣΥΓΑΠΑ διοργανώνeı φιλανθρωπική μουσική εκδήλωση στις 2 Σεπτεμβρίου 2012 στο ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ του Πειραιά. Σε δί-ωρο νεανικό και δί-ωρο λαικό πρόγραμμα θα συμμετάσχουν νεανικά συγκροτήματα καθώς και πλειάδα λαμπρών ελλήνων τραγουδιστών όπως:Θέμης Αδαμαντίδης, Λευτέρης Πανταζής, Αντζελα Δημητρίου,Κώστας Καραφώτης, Ζαφείρης Μελάς, Μαρία Εγκλέζου, Χρήστος Aγγελόπουλος,κ.α.
Ζητήστε έγκαιρα πρόσκληση: 2310524285 και 6942989785
ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sygapa.eu
Ο ΣΥΓΑΠΑ επιδιώκει την γονεϊκή ισότητα στο διαζύγιο και την παιδική αξιοπρέπεια. Διαβάστε τα βιβλία του ιδρυτού Νίκου Σπιτάλα, την εφημερίδα, δέστε τα βίντεο, τα γραμματόσημα και τις επιστημονικές και ακτιβιστικές ενέργειες. fathers for justice (f4j).
http://spitalas.blogspot.com/ 


ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ: ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΜΗ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ, ΣΥΝΕΧΙΣΕ: ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΜΕΓΑΛΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Παιδική κατάθλιψη στην Ελλάδα


Μνημόνιο και παιδική κατάθλιψη:  η απελπισία ως προϊόν μάθησης
Τα τρομακτικά ποσοστά έχουνε γίνει γνωστά από καιρό: για τη διετία 2009-2011, οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 22%, τα αιτήματα βοήθειας προς υποστηρικτικές μονάδες κατά 20-30%, η παιδική και εφηβική κατάθλιψη κατά 10-15%, ενώ λόγω των τραγικών περικοπών στον τομέα ψυχικής υγείας, η αυξημένη ανάγκη για βοήθεια δε βρίσκει ανταπόκριση.

Keeping Our Kids From Being Downgraded

 Ο όρος «κατάθλιψη» είναι διαδεδομένος. Τα συμπτώματα ευρέως γνωστά. Στα συναισθήματα παιδιών και εφήβων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη περιλαμβάνονται η θλίψη, η ενοχή, η ντροπή, η υπερευαισθησία στην κριτική, η έλλειψη κινήτρων, η ψυχοκινητική επιβράδυνση, η μειωμένη ανάληψη πρωτοβουλιών και αυτοεκτίμηση, η έντονη αυτοκριτική και η απαισιοδοξία. 
Τα βιολογικά συμπτώματα περιλαμβάνουν διαταραχές στον ύπνο και τη διατροφή, απώλεια βάρους, σωματική κόπωση, πονοκεφάλους,  ναυτίες, πόνους στο στομάχι, ευερέθιστη συμπεριφορά, ξεσπάσματα θυμού, εκνευρισμό και απόσυρση, ενώ η κλινική εικόνα διαφοροποιείται, ανάλογα με την ηλικία. Λίγο-πολύ όλοι έχουν ενημερωθεί γι’ αυτά. Για κάποιο λόγο, όμως, οι ειδικοί παρέλειψαν να ενημερώσουν τους Έλληνες για το σημαντικότερο: η κατάθλιψη είναι μια μαθημένη συμπεριφορά.  
Τα παιδιά δε γεννιούνται καταθλιπτικά. Μαθαίνουν να είναι. Από πού, άραγε; Και πώς;
Το 1967, οι ψυχολόγοι Martin Selingman και ο Steve Maier ξεκίνησαν την περίφημη σειρά πειραμάτων τους σε σκύλους. Σε ένα από αυτά τα πειράματα έκαναν το εξής: χώρισαν τους σκύλους σε 3 ομάδες, τους έδεσαν με λουριά και τους υπέβαλλαν σε ηλεκτροσόκ. Οι σκύλοι της πρώτης ομάδας, μπορούσαν να σταματήσουν τον ηλεκτρισμό τραβώντας ένα μοχλό, για τους σκύλους της δεύτερης ομάδας, η παύση ή όχι του ηλεκτροσόκ ήτανε κάθε φορά εντελώς τυχαία και για τους σκύλους της ομάδας τρία, το ηλεκτροσόκ δεν έπαυε, όσο και να τραβούσανε το μοχλό. Έπειτα, λοιπόν, τοποθέτησαν όλους τους σκύλους σε ένα κουτί, χωρισμένο σε δύο μέρη από ένα μικρό φράκτη. Ο σκύλος μπορούσε πολύ εύκολα να αποφύγει το ηλεκτροσόκ, πηδώντας απλά το φράκτη. Κι αυτό έκαναν οι σκύλοι της ομάδας ένα και δύο. Οι σκύλοι της ομάδας τρία, όμως, αυτοί που είχανε μάθει πως η συμπεριφορά τους δεν έχει καμία επίδραση στο περιβάλλον, ξάπλωσαν κάτω παθητικά και κλαψούριζαν. Δεν επιχείρησαν καν να πηδήσουν το μικροσκοπικό φράκτη, έμειναν εντελώς άπραγοι και υπέστησαν τον πόνο. 
Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως «θεωρία της μαθημένης απελπισίας».
Αυτό έχουνε γίνει, δυστυχώς, τα σημερινά μας παιδιά και οι σημερινοί μας έφηβοι. Σαν εκείνους τους σκύλους, έμαθαν να είναι απελπισμένοι, έμαθαν πως οι πράξεις τους δεν έχουν αντίκτυπο σε αυτό το υπό διάλυση κράτος και τη βαθέως νοσηρή κοινωνία στην οποία έτυχε να γεννηθούν. Τι μπορούνε, λοιπόν, να κάνουνε οι γονείς για να προστατεύσουν τα παιδιά τους από την επιδημία κατάθλιψης της χώρας;
Πρώτα από όλα να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα του θέματος. Η πρώιμη ηλικία εμφάνισης της κατάθλιψης αποτελεί τον πιο αρνητικό προγνωστικό παράγοντα, για να εξελιχθεί σε χρόνια κλινική πάθηση, με αυξημένο τον κίνδυνο της εξάρτησης από ουσίες και των αυτοκτονικών τάσεων. Έπειτα, να φροντίσουνε τη δική τους ψυχική υγεία. Τα παιδιά γονέων που έχουνε οι ίδιοι ιστορικό κατάθλιψης, είναι 14 φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν κατάθλιψη και τα ίδια. Οι μητέρες με κατάθλιψη έχουν μια συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από την απόσυρση στην επικοινωνία με το παιδί τους και την παρεμβατικότητα, ενώ η αρνητική τους διάθεση, η αστάθεια, τα υψηλά επίπεδα συζυγικών καβγάδων και άγχους της εποχής μας, κατατάσσουν τα παιδιά στην ομάδα υψηλού κινδύνου. Η κατάθλιψη μπορεί να ξεκινήσει ακόμη και από τους 8 μήνες ζωής, φαινόμενο γνωστό ως «βρεφική κατάθλιψη», ενώ δε γίνεται εύκολα αντιληπτή, καθώς ως μια ηλικία, δεν εκφράζεται με λόγια από τα παιδιά.
Συνίσταται η επίσκεψη σε ειδικό ψυχικής υγείας, όμως προσοχή! Σε καμία των περιπτώσεων δεν ενδείκνυται η φαρμακευτική αγωγή! Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά έχουν εξαιρετικά περιορισμένη αποτελεσματικότητα, ενώ είναι επικίνδυνα για την υγεία των παιδιών. Ο μόνος λόγος που διακινούνται ακόμη, είναι τα συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιριών. Το καταθλιπτικό παιδί δε θέλει χάπια. Θέλει κίνητρα. Προσπαθήστε να βελτιώσετε το κλίμα μέσα στο σπίτι. Μάθετέ του να αξιολογεί ρεαλιστικά τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά του, γιατί τα καταθλιπτικά παιδιά θέτουν υπερβολικά υψηλούς στόχους και ασκούν υπερβολικά έντονη αυτοκριτική. Χρειάζονται θετική ενίσχυση και πάνω από όλα, απτά αποτελέσματα. Αντί να δει τηλεόραση το βράδυ, ή να παίξει ηλεκτρονικά παιχνίδια, το παιδί θα μπορούσε να ασχοληθεί με κάποια χειρονακτική κατασκευή, ώστε να δει με τα μάτια του, ότι η προσπάθειά του έχει αποτέλεσμα. Ότι οι ώρες που πέρασε να παιδεύεται με ένα παζλ, για παράδειγμα, τον οδήγησαν να συναρμολογήσει μια όμορφη εικόνα.  Ενθαρρύνετέ το να παίξει το ίδιο μουσική, αντί να ακούσει, να φτιάξει μόνο του ένα παραμύθι, αντί να παρακολουθήσει ένα ακόμη 3d animated. Γιατί η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι το καλύτερο φάρμακο για την απελπισία…
Η παιδική κατάθλιψη είναι αίτιο της οικογένειας και σημαντικό για την διαλυμένη οικογένεια και διαζύγια.