Ιστορίες Διαζυγίων: Βιβλίο του Δρ - καθηγητού Νίκου Σπιτάλα

http://spitalas.blogspot.com/2012/04/blog-post_13.html#more
Το βιβλίο του Dr, καθηγητού Νίκου Σπιτάλα: 'Ιστορίες Διαζυγίων'
Περιλαμβάνει αληθινές ιστορίες όπως τις αφηγούνται γονείς διαζευγμένοι ή παιδιά που έζησαν το διαζύγιο.  Επίσης, παιδιά, τώρα ενήλικες που βίωσαν τις τραγικές εμπειρίες από διαζύγια στην Ελλάδα.
Επίσης, περιλαμβάνει επιστημονικά κείμενα που ερμηνεύουν τα ψυχολογικά και νομικά θέματα-προβλήματα.
Ο ΣΥΓΑΠΑ στηρίζει την προσπάθεια αυτή (http://www.sos-sygapa.eu/) με τις 30.000 περιπέτειες της γονεικής αποξένωσης και λειτουργίας.
Το βιβλίο ενδιαφέρει νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, δικαστικούς, ψυχιάτρους και παιδαγωγούς.
Η γνωστή συγγραφέας, ψυχολόγος και φεμινίστρια, Λιάνα Καλλιέρου, γράφει:
‘Το βιβλίο του Νίκου Σπιτάλα, καλύπτει ένα χώρο που ως τώρα κανείς δεν είχε αναλύσει τόσο διεισδυτικά και τόσο εμπεριστατωμένα. Το αξιοσημείωτο επίσης σε αυτό το βιβλίο, είναι η τεκμηρίωση των θεωριών με γλαφυρά παραδείγματα που δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες..
Αυτό που εκτιμώ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι όχι μόνο κινητοποιεί το μυαλό και την ψυχή, αλλά και βοηθάει τον αναγνώστη να παρατηρεί φαινόμενα και γεγονότα, τα οποία μέσα στη δίνη κάποιων ψυχικών συγκρούσεων της ζωής, δεν θα τα παρατηρούσε ποτέ.. Το κοινωνικό στερεότυπο θέλει τον άντρα «δυνατό». Γι αυτό οι άντρες δυσκολεύονται να κοινοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση από τις γυναίκες τους..
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και το ξέρει καλά αυτό ο Νίκος ο Σπιτάλας, γι αυτό και παραθέτει μια έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που παρουσιάζει ανατριχιαστικά στοιχεία για τα παιδιά που ζουν σε μονογαμική οικογένεια και χωρίς την παρουσία και την επιμέλεια και των δύο γονιών. Εύχομαι λοιπόν διαβάζοντάς το και μελετώντας το, κάθε ενας από μας , με την επιρροή που πιθανόν διαθέτει , ατομικά η και ομαδικά μεσω του ΣΥΓΑΠΑ, να μπορέσει να βάλει το «λιθαράκι » του, επηρεάζοντας ή νουθετόντας τους κοινωνικούς ταγούς της χώρας μας, για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον στη ζωή των παιδιών και ασφαλως και των γονιών.’
Ο καθηγητής και πρώην Πρύτανης του ΕΜΠ, γράφει:

‘ Το βιβλίο παρουσιάζει τα πολύ σοβαρά θέματα που προκύπτουν από τα διαζύγια, όπως τα προβλήματα των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους, το φαινόμενο της αποξένωσης των παιδιών των χωρισμένων γονέων, την απαράδεκτη στη χώρα μας εφαρμογή του οικογενειακού δικαίου, που είναι κυριολεκτικά καταστροφική για τον πατέρα και άλλα.
Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και πρακτικά χρήσιμο, όπως θα φανεί από την παρακάτω σύντομη ανάλυση. Ο συγγραφεύς έχει αφιερώσει πολλά χρόνια μελετώντας το θέμα του και αυτό γίνεται φανερό από τον θησαυρό των πληροφοριών που παραθέτει. Εχει επίσης ιδρύσει το κίνημα των πατεράδων ΣΥΓΑΠΑ στη χώρα μας από το 2004 με ποικίλες εκδηλώσεις. Το βιβλίο αυτό έρχεται λοιπόν σαν επιστέγασμα γνώσεων, εμπειρίας και αγώνων.
Εύχομαι στο συγγραφέα καλή επιτυχία στις προσπάθειές του και δύναμη να τις συνεχίσει μια και προσφέρει πρακτικό έργο στις περίπου μισές οικογένειες της χώρας και σε όλα τα παιδιά που πάντα έχουν και θα έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.’

Ο ιατρός Ευάγγελος Βασιλείου, γράφει:
‘Αν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο με ένα νοσηρό, καταπιεστικό ή αυταρχικό οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον, του ανοίγονται δύο δρόμοι αδιέξοδοι: Η να υποταχθεί ή να αντιδράσει. Και στη μεν πρώτη περίπτωση μπαίνει μέσα του το σπέρμα του υποτακτικού ή του ραγιά ενώ στη δεύτερη του αναρχικού, του μηδενιστή ή του επαναστάτη χωρίς αιτία.
Το παιδί πρέπει νάναι περήφανο για το γονιό του και ο γονιός περήφανος για το παιδί του. Όλα τα παραπάνω γίνονται θρύψαλα και συντρίμμια σ΄ένα διαζύγιο και όσο το διαζύγιο είναι πιο άγριο και πολεμικό, τόσο περισσότερο τα θραύσματα του θα τραυματίσουν την ψυχική και κοινωνική υγεία του παιδιού.
Αν οι γονείς προχωρήσουν στο διαζύγιο, το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με τη σωστή απόφαση της επιμέλειας του παιδιού αλλά από το κατά πόσο θα κρατήσουν το παιδί μακριά από τα μεταξύ τους προβλήματα, πως θ’αποφύγουν τη γενιτσαροποίηση του παιδιού, από τον ένα γονέα εναντίον του άλλου.
Είναι βασικό για την ψυχική υγεία του παιδιού, να διατηρείται αλώβητο το πρότυπο του πατέρα και της μάνας και να υπάρχει ισορροπία σχέσεων παιδιών – γονέων και καλή επαφή και με τους δύο γονείς.
Γιατί, σ’ένα παιδί που του απαξιώνεις και του κατεδαφίζεις το πρότυπο του γονέα τον οποίο πρέπει να έχεις ψηλά, είναι ικανό να γκρεμίσει την κοινωνία, να την εκδικηθεί για τη δική του μοίρα.
Ο γονιός που στερεί από το παιδί την επαφή και την ομαλή σχέση με τον άλλο γονέα είναι φυσικός αυτουργός της ψυχικής και κοινωνικής καταστροφής του παιδιού του και ηθικός αυτουργός των παραβατικών πράξεων που θα επιτελέσει αργότερα. Γιατί, είναι εύκολο και βολικό, για εμάς, να δικάζουμε και να καταδικάζουμε τα παραβατικά παιδιά και ν’αθωώνουμε από τις ευθύνες τους τις οικογένειες που τις εξέθρεψαν.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια (ΣΥΓΑΠΑ) κύριο Νίκο Σπιτάλα που μέσα από τη συλλογή και δημοσίευση κειμένων και ιδίως αυτά των παιδιών των διαζυγίων, στο παρόν βιβλίο, μεταφέρει τον παλμό του προβλήματος με όλες τις πτυχές του και θα είναι ευχής έργον ν’αποτελέσει τη πυξίδα επίλυσης του προβλήματος, ευαισθητοποιώντας όλους τους εμπλεκόμενους για το καλό κυρίως των παιδιών αλλά και των γονέων που τις περισσότερες φορές άθελά τους στερούνται του ιερού δικαιώματος να βλέπουν και να συμπαρίστανται στα παιδιά τους.’.

Η συγγραφέας-δημοσιογράφος, Βένη Παπαδημητρίου, γράφει:
‘Στα «καυτά» θέματα των διαζευγμένων, των διαζυγίων, των πατεράδων που δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους και των παιδιών διάφορων χωρισμένων παιδιών αναφέρεται το βιβλίο.
«Το διαζύγιο είναι επώδυνο για όλους, πόσο μάλιστα για τα παιδιά. Η διαδικασία –όμως- εφαρμογής του οικογενειακού δικαίου είναι καταστροφική για τον πατέρα.
Σε υπερατλαντικές χώρες, από δεκαετίες πριν, έχουν λύσει εν μέρει τα βασικά προβλήματα όπως: οικογενειακά δικαστήρια, οικογενειακοί δικαστές, πραγματογνώμονεες, κοινωνικές υπηρεσίες, γονικό συμβόλαιο διαζυγίου, ελάχιστες διατροφές, διαμεσολάβηση κ.λπ.
Όμως, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οικονομικά συμφέροντα, η άνιση αντιμετώπιση του άνδρα, οι κοινωνικές ανισότητες, η θηλυκοποίηση των δικαστηρίων, η εμπορευματοποίηση της γυναίκας, τα απομεινάρια του φεμινισμού και το παγκόσμιο σύστημα θυματοποίησης της γυναίκας, οδήγησαν σε ένα κύμα παγκόσμιας αγανάκτησης που στη χώρα μας, έχει αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά. Τελευταία, αναδεικνύεται πρόβλημα στη συνοχή του Κράτους και το έλλειμμα Παιδείας, κουλτούρας, πολιτισμού αναδεικνύεται σε όλα τα επίπεδα.’
Οι εκδόσεις iwrite, γράφουν:
‘ Οι εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, θρησκευτική, πολιτική) δεν έχουν πυγμή για ν’ αλλάξουν τις βασικές δομές, συνεπώς, μόνο ένα κίνημα ζωντανό μπορεί ν΄ ανατρέψει την τελματώδη κατάσταση.
Ο Νίκος Σπιτάλας κατάγεται από προσφυγική οικογένεια της Αδριανούπολης και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε στη Γαλλία: Αρχιτεκτονική, Πολεοδομία, Χωροταξία, Πληροφορική με μεταπτυχιακό στην οικονομία & ανάπτυξη και διδακτορικό στην αστική γεωγραφία.. Είναι ιδρυτής 5 Συλλόγων, με διακρίσεις και εμφανίζεται σε δύο εγκυκλοπαίδειες. Ιδρυτής του «Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κινήματος» και συντονιστής του Παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα του πατέρα.’.

Αλλά σχετικά βιβλία του συγγραφέα: ‘Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’. ‘Οδύσσειες Διαζυγίων’, ‘Οι δικαστικές περιπέτειες ενός πατέρα’, ‘Οι ψευδείς κατηγορίες στο Διαζύγιο’. Εκτός από αυτά τα κοινωνικά θέματα έχει εκδώσει έξι βιβλία του γνωστικού επιστημονικού του πεδίου και 100 δημοσιεύσεις/διδακτικά συγγράμματα.